(วิหารพระมงคลบพิตร จ. อยุธยา ก่อนการบูรณะ)
อยุธยา พ.ศ. 2000 – 2300
อยุธยาได้รับอิทธิพลของพระพุทธศาสนาอิทธิพลแนวคิดอารยธรรมของขอม เอกลักษณ์ของสถาปัตยกรรมอยุธยาคือ ความยิ่งใหญ่ ร่ำรวย นิยมแกะสลักและปิดทองแพรวราว รูปทรงของสถาปัตยกรรมได้รับอิทธพลจากอาณาจักรรอบข้าง จึงเปลี่ยนไปตามยุคสมัย โบสถ์ วิหาร ไม่นิยมให้ชายคายื่นออกมาจากหัวเสามากนัก ส่วนใหญ่มีบัวหัวเสาเป็นรูปบัวตูม นิยมเจาะผนังเป็นลูกกรงเล็กๆ แทนช่องหน้าต่าง มักสร้างให้มีขนาดใหญ่โตโน้มนำความรู้สึกให้ยำเกรง ลักษณ์โดดเด่นอีกอย่างคือ ปล่อยให้แสงสาดเข้ามาในตัวอาคารมากขึ้น
(วิหารพระมงคลบพิตร จ. อยุธยา หลังการบูรณะ)
รูปแบบสถาปัตยกรรมเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เมื่อมีการติดต่อกับตะวันตก โดยเฉพาะสมัยพระนารายณ์มหาราช ในยุคหลังนิยมสร้างอาคารสองชั้น และทำช่องหน้าต่างแบบแหลมโค้ง มีการตบแต่งซุ้มประตู ฐานอาคารมีการตกท้องช้อง สัดส่วนอาคารค่อนข้างแคบและสูง หลังคานิยมทำเป็นผืนใหญ่ 3 ชั้น เสาอาคารย่อมุมไม้สิบสอง หัวเสาแบบบัวจงกล
(พระนารายณ์ราชนิเวศน์ จ. ลพบุรี)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น